این آخر هفته برای صرف صبحانه به خانه دوستانمان رفتیم و یکی از زوج ها منتظر اولین فرزندشان بود که پسر بود. یک پیراهن صورتی روشن روی شکم گردش پوشیده بود. “آیا اسمی انتخاب کردی؟” من از آنها پرسیدم، در حالی که برای بچه های خودم شیرینی ها را برش می دادم.
زن به من گفت: «ما فهرست کوتاهی داریم. “اما ما منتظریم تا قبل از تصمیم گیری با او ملاقات کنیم.”
کاملا متوجه شدم. با اولین فرزندمان – توبی – زمانی که باردار بودم نام او را انتخاب کردیم. ما یک نام دوستانه می خواستیم، و آیا تا به حال با توبی که دوستش نداشته باشید ملاقات کرده اید؟ زمانی که او به دنیا آمد، این نام کاملاً برای او مناسب بود و ما به مسابقات رفتیم.
با این حال، با نوزاد دوممان، فهرستی از نام‌های دخترانه داشتیم، اما نام‌های پسرانه نام‌گذاری شد. و اگرچه ما نام‌هایی را در ذهن داشتیم – الیاس، جولیان، ساشا – وقتی بچه به دنیا آمد، او چنان آرواره‌های مربعی داشت و فکر می‌کرد که نام‌های شاعرانه‌تر به نظر نمی‌رسید. بنابراین، ما به طوفان فکری بازگشتیم و به «آنتون» رسیدیم. حالا نمی توانم او را با نام دیگری تصور کنم.
تو چطور؟ آیا قبل از به دنیا آمدن آنها یا پس از ملاقات با آنها نامی را انتخاب می کردید (یا انتخاب کردید؟) کنجکاو شنیدن…
PS داستان تولد توبی، و زمانی که توبی و آنتون برای اولین بار ملاقات کردند (گریه!). همچنین، چرا کودکان هنگام پنهان شدن چشمان خود را می پوشانند.