وقتی آنتون دو ساله بود ، همیشه از من می پرسید…
“می توانی کفش مرا دربیاوری؟”
و منطقی بود! من اغلب می گویم ، “لطفاً برو کفش هایت را بپوش” ، که او می گفت ، “لطفاً برو کفش خود را بیاور” … و سپس ما می توانیم آن کفش را بپوشیم. چقدر بانمکه؟
او همچنین به جای شلوار می گفت “شورت آستین بلند” ، به جای انگشت شست پا “انگشت شست پا” و به جای “دیشب” که شب به نظر شاعرانه می آید ، “yesternight”.
در همین حال ، توبی نام شخصی خود را “Tibby” تلفظ کرد و به جای موتورسیکلت ، همیشه می گفت “masimoto” ، که ما فکر می کردیم شبیه یک شرکت بازاریابی مستقر در توکیو است.
اکثر اشتباهات کوچک آنها خود به خود حل شده است ، اما آنتون هشت ساله هنوز به جای “تورتیلا” می گوید “torteera”. و من هرگز او را اصلاح نخواهم کرد.
بچه های زندگی شما چطور؟ چه کلمات بامزه ای با هم قاطی می کنند؟
PS توبی و آنتون در گفتگو ، و آیا فرزندان شما هرگز قسم می خورند؟
(عکس Saptak Ganguly/Stocksy.)